SPAGHETTI CARBONARA ( dus met ei en spekjes)
UIT HET KOOKSCHRIFT VAN TANTE DORA
In haar kookschrift verzamelt tante Dora al jaren smakelijke recepten, spaarzame kooktips en maaltijdsuggesties. Een schat aan inspiratie, opgeborgen in de la van de keukentafel. Gelukkig mag Dora Besparen elke dag in het geheime kookschrift bladeren, en de erin opgeborgen kennis en ervaring met haar lezers delen.
Zoals volgend recept voor een goedkope spaghetti-schotel.
Hier een klassieker uit de Italiaanse armeluiskeuken. Tante Dora heeft gemerkt dat lang niet iedereen weet hoe je eenvoudig en snel een spaghetti carbonara bereidt, vandaar.
‘Carbonari’ zijn in het Italiaans ‘houtskoolbranders’. Spaghetti carbonara betekent dus ‘spaghetti van de houtskoolbrander’. Houtskoolbranders waren vaak dagen van huis en hadden niet altijd tijd en gelegenheid om uitgebreid te koken. Maar ze hadden wel altijd een reuzentrek van al dat harde werken! Zo ontstond een simpele maar voedzame maaltijd, die je met slechts twee pannen kunt maken.
Voor een spaghetti carbonara waarvan je ten minste twee keer kunt opscheppen heb je nodig:
- gerookte spekreepjes, ongeveer 125 gram
- drie middelgrote eieren
- een halve verpakking spaghetti
- zout en peper naar smaak
- gemalen of geraspte Parmezaanse kaas (voor de saus en om erover te strooien)
Begin met het uitbakken van de spekjes, bij voorkeur in een grote braadpan. Je kunt kant-en-klare spekreepjes gebruiken, maar ook zelf wat ontbijtspek of zelfs katenspek in reepjes snijden en die gebruiken. Bak niet te hard, dan worden de stukjes spek spekvriendelijk glazig en knapperig.
Klop ondertussen de drie eieren los. Veel carbonara-makers maken de fout door te sparen op de eieren. Vooral dames zijn bang om ‘dik’ te worden van eieren. Door te weinig eieren wordt hun spaghetti echter droog en saai. Hup: drie eieren! Voeg een volle eetlepel gemalen of geraspte Parmezaanse kaas toe, plus zout en peper naar smaak. Zuinig met het zout, want het spek is ook gezouten, maar wees royaal met de peper.
Houd de spekjes in de gaten: als ze glazig beginnen te worden, dan zet je het water voor de spaghetti op, ongeveer één à anderhalve liter. Als het water kookt, voeg je de spaghetti toe, die je regelmatig met een vork losroert. Houd de op de verpakking voorgeschreven kooktijd aan, minus een minuutje. Dan is de pasta beetgaar. Bereid niet teveel spaghetti, anders proef je de andere ingrediënten nauwelijks meer.
Als de spaghetti gaar is en de spek uitgebakken (het is de kunst van de houtskoolbrander om die momenten precies op elkaar af te stemmen), giet je de spaghetti af. Dan zet je het vuur onder de spekjes uit (heel belangrijk, anders stolt het ei, en dat mag niet!), en stort de pasta in dezelfde pan. Goed door elkaar scheppen. Daarna giet je langzaam de opgeklopte eieren met kaas door de spaghetti. Niet alles tegelijk, want anders gaat alles meteen naar de hete bodem, en kan daar gemakkelijk stollen, ook al is het vuur nu uit. De eiersaus moet door de warmte van de pasta een heel klein beetje indikken, maar niet stollen tot sliertjes roerei.
Na het opscheppen in een diep bord kun je er wat extra Parmezaanse kaas over strooien ( maar wat geraspte oude Nederlandse kaas smaakt ook erg lekker).
VEGETARISCHE CARBONARA:
Dan gebruikt men natuurlijk geen spekjes, maar snijdt er voor ongeveer een halve courgette in reepjes. Die bak je in wat olie mooi bruin en voegt op het laatst een eetlepel zonnepitten toe die men ook laat bruinen. Op smaak maken met peper , zout en Middellandse zee kruiden als oregano of marjolein. Verder gewoon het bovengenoemde recept volgen.
Je kunt allerlei verse kruiderij en zelfs groenten als champignons of reepjes sla-ui door de carbonara mengen (even kort meebakken ), maar het hoeft niet. Sla erbij geeft een complete maaltijd.
Follow
Klinkt lekker!
Ik was toch heel tante Dora vergeten, tot de nieuwsbrief kwam!
Dus ik heb even wat terug te lezen!