SCHEP EENS HET BUITENLAND OP JE BORD

De verschillende delen van de wereld groeien steeds meer naar elkaar toe. Dat kan weleens benauwen. Niet alles wat de EU bedenkt, is voor iedereen prettig. Wat van ver komt, is niet per definitie mooi, fijn en aardig. Maar het ‘buitenland’ heeft wel positieve effecten op de Nederlandse keuken. Toen tante Dora nog een jonge vrouw was, kon je heel veel producten níet kopen, die tegenwoordig door iedereen normaal gevonden worden. Geloof je het niet? Hier een lijstje van etenswaar die je in de jaren vijftig van de vorige eeuw niet of nauwelijks kon kopen, maar die we vandaag de dag achteloos in ons winkelwagentje leggen:

Dora Mediterrane keuken1

  • Toen de EEG (de Europese Economische Gemeenschap, de voorloper van de EU) in de jaren zestig begon op te bloeien, lagen in de winkel ineens veel producten, die de consumenten in Nederland niet gewend waren. Denk aan salami en andere knoflookworst, of Franse kazen als camembert en brie. Denk ook aan wijn: die werd vroeger alleen door welgestelde mensen gedronken, maar eind jaren zestig gingen ook de doorsnee Hollanders aan de slok. Veel van die voedingswaren kwamen uit zuidelijke EEG-landen zoals Frankrijk en Italië. Daar kwam ook lekkere pasta vandaan, heel wat anders dan die kleffe macaroni uit Nederland. Tegenwoordig eten heel veel Nederlanders wekelijks uit de Mediterrane keuken. Niemand kijkt meer op van olijven of kappertjes. Die waren in de jaren vijftig alleen in goed gesorteerde delicatessenwinkels te krijgen.
  • Je kunt het je niet voorstellen, maar in de jaren vijftig kon je niet overal champignons kopen. Dat was heel bijzonder en duur eten. Maar ook normale groenten als broccoli en koolrabi zijn pas in de jaren zeventig in onze keukens doorgedrongen. Dan probeerde een grote supermarkt het voorzichtig uit, en als de consumenten het lekker vonden, dan werden meer kwekers gevraagd om het product voortaan in grotere hoeveelheden te kweken.
  • Hollanders kweken alles waar vraag naar is. Toen de eerste ‘gastarbeiders’ uit Turkije en Marokko naar watermeloenen, aubergines en courgettes begonnen te vragen, moesten de marktkooplui ‘nee’ verkopen. Maar toen ze ernaar bléven vragen, zijn een paar slimme telers die onbekende groenten en fruit gaan telen. Eerst aten alleen Turken en Marokkanen deze, voor hen vertrouwde producten. Maar al snel begonnen de Hollanders mee te snoepen. En nu kun je aubergines, courgettes en watermeloenen niet meer wegdenken uit de Nederlandse keuken.

blauwe kaas

Kortom: de integratie verloopt het meest vlekkeloos achter het fornuis. Want het woord ‘lekker’ klinkt in alle talen anders. Maar wat lekker is, daar zijn de volkeren het vaak roerend over eens. Niet zoveel praten: meer koken en eten. Met elkaar, om van elkaar te leren.

LEES MEER:   Zonder courgette geen lekkere courgettekussentjes:

http://www.dora-besparen.nl/de-keuken-van-tante-dora/voedselbankrecepten/courgette-kussentjes-vegetarisch/

 

Dit vind je misschien ook leuk...