DE ZEEPKLOPPER
Nu aan het begin van het jaar presenteert Tante Dora een aantal gebruiksvoorwerpen en producten die heel normaal waren in de jonge jaren van tante Dora, maar die langzamerhand zijn vergeten. Vaak zijn dat voorwerpen en producten die ooit hoorden bij een spaarzame levenswijze. En die functie ook weer zouden kunnen krijgen. Vandaag in Dora’s ding: de oer-Hollandse zeepklopper.
In de bijkeuken stond in de jeugd van Tante Dora in de hoek een gootsteen met daarboven een pomp aan de muur. Je moest eerst vaak een bakje water in de pomp gooien, voordat je begon met pompen. Zeker als de pomp een tijdje niet was gebruikt.
Naast de gootsteel was een lange werkplank met er onder wat vakken, waar schoonmaak spul stond.
Daar stond ook een klein teiltje met daarin een soort geval van metaal-gaas, die geopend kom worden. Daar zat vaak een rest zeep in. Kleurige nieuwe pakjes met huishoudzeep-zeep lagen er vaak naast. Als kind vond Tante Dora deze zeepklopper een raar ding. Moeder gebruikte die altijd om in de gootsteenbak een sopje te maken. Dan klopte ze de zeep in het water los en kwamen er grote bellen op het water drijven.
Tegenwoordig doe je een scheutje allesreiniger of wasmiddel in een bak of emmer, doet er water bij, en hopla: je hebt een sopje! In de tijd toen tante Dora nog jong was, had je al die handige moderne reinigingsmiddelen niet. Je moest alles maar zien schoon te krijgen met huishoudzeep, zoals die van Sunlight. Maar hoe maak je van een hard stuk grauwe zeep een schuimend sopje waarmee je de vloer kunt schrobben? Simpel: met een zeepklopper.
De zeepklopper bestaat uit twee aan elkaar bevestigde, scharnierende helften, die wel wat op een theezeef lijken. Als je de zeepklopper dicht klapt, heb je een steel met bovenaan een rechthoekig mandje van gaas. Als je in dat mandje een stuk zeep doet en het krachtig door een emmer heet water klopt, dan lost de zeep voldoende op om het water in een schuimende emmer sop te veranderen. Klaar om te dweilen, af te wassen, de stoep te schrobben, of zelfs om er je kleding in te wassen.
HERGEBRUIK RESTEN HANDZEEP
De zeepklopper had nog een handig voordeel. Als een stuk toiletzeep (tante Dora gebruikte gewoonlijk Palmolive, en heel af en toe voor de luxe Maja) tot een flinterdun plakje was opgebruikt, kon je het in de zeepklopper doen, en het eindje zeep zo echt tot het allerlaatst gebruiken. Mensen die de oorlog en de tijd kort erna hebben meegemaakt, zoals tante Dora, weten nog hoe moeilijk het was om aan zeep te komen. Die was lange tijd op de bon. Je gooide geen zeep weg, maar gebruikte het tot de laatste snipper. Het voordeel was, dat een simpel emmertje sop op die manier heel lekker kon ruiken.
Huishoudzeep is nog steeds te koop, ook in de Ouderwetsewinkel van familie Boom in Alkmaar: https://www.ouderwetsewinkel.nl/sunlight-zeep.html
In sommige winkels en op het internet is de zeepklopper nog steeds te koop. Maar een noodzakelijk huishoudelijk apparaatje zoals vroeger is het niet meer. Moderne synthetische, vloeibare schoonmaakmiddelen zijn zo goedkoop, en zijn zo krachtig, dat het financieel nauwelijks de moeite loont om met een zeepklopper en een stuk zeep een sop te maken. Toch is het wel veel duurzamer en kost veel minder plastic. Dat is op zich zelfs al een reden om een zeepklopper te gaan aanschaffen. Ook al koopt vrijwel niemand meer een stuk harde zeep om zich te wassen, maar douchegel en vloeibare handzeep uit een pompje. Dat is om veel redenen erg jammer. Het was, maar is nog steeds zo’n ‘schone’ manier van bezuinigen.
En de Ouderwetse winkel heeft nu echt goede nieuwe zeepkloppers: https://www.ouderwetsewinkel.nl/zeepklopper.html
Follow
