HET PLASTIC REGENKAPJE

Gedurende de wintermaanden presenteren we een aantal gebruiksvoorwerpen en producten die heel normaal waren in de jonge jaren van tante Dora, maar die langzamerhand zijn vergeten. Vaak zijn dat voorwerpen en producten die ooit hoorden bij een spaarzame levenswijze. Vandaag in Dora’s ding: het plastic regenkapje.

Ze bestaan nog wel: plastic regenkapjes. Heel af en toe zie je nog wel een oudere dame die er echt eentje draagt, als het regent. Maar de hoogtijdagen van het regenkapje zijn inmiddels al ver achter ons. In de tijd dat tante Dora jong was had iedere dame er één in haar handtas. Want je wilde toch niet graag dat je kapsel door een plotselinge storm- en regenbui zou worden bedorven?

Vijftig jaar geleden werd de dameshaarmode gedomineerd door het permanent: een door de kapper kunstmatig geproduceerde kop krullend of golvend haar die, mits kundig aangebracht, vele weken in model bleef. Je zag er elke dag weer even netjes mee uit, en dat was voor veel dames toen erg belangrijk. Een permanent laten zetten was niet goedkoop, maar dan had je ook wat.

Nylondraden

Hoewel een al te strak permanentje er soms uitzag alsof het kapsel uit onverwoestbare nylondraden was gevlochten, waren de golvende haren best gevoelig voor wind en regen. Veel vrouwen droegen in de jaren vijftig en zestig daarom een hoofddoekje. Je kunt het je nu nauwelijks meer voorstellen, maar een halve eeuw geleden hoorde de als hoofddoek omgeknoopte shawl bij het beeld van de moderne, zelfstandige vrouw.

Ook als je geen permanent had bleef je haar onder een hoofddoek netjes, zelfs als je met windkracht zes tegen de wind in moest fietsen. Want vrouwen deden de boodschappen nog met de fiets, vijftig jaar geleden, in weer en wind. Eenmaal weer thuis werd de hoofddoek met een enkel zwierig gebaar losgeknoopt en van het hoofd gehaald, en de krullen uitgeschud. Iedereen die ouder is dan vijftig kent die handeling, die bij alle vrouwen de zelfde was.

Voor zware regen en tegenwind was er het plastic regenkapje. Vooral oudere dames gebruikten dit vaak doorzichtige en wat stugge kapje. Het regenkapje was verre van elegant. Het stond stijf bovenop het al even stijve kapsel, wat er beslist merkwaardig uitzag. Oudere dames bekommerden zich blijkbaar minder om het gebrek aan elegantie van het regenkapje dan jonge vrouwen. Als het dure permanent, of de eveneens populaire watergolf maar niet uitzakten in de regen.

In elke damestas

Het regenkapje liet zich op ingenieuze wijze opvouwen tot een piepklein pakje, dat gemakkelijk in elke damestas paste. Zo had je het altijd bij de hand, want je wist maar nooit wanneer het druilerige Hollandse weer zou toeslaan. Het stugge plastic was zo vernuftig opgevouwen, dat de vouwen bij het uitklappen een soort ribben vormden, die het kapje zijn stevigheid gaven. Meer een regenhelm dan een regenkapje, dus.

Het regenkapje is bijna helemaal uit het Nederlandse straatbeeld verdwenen. Weinig vrouwen laten hun haar nog permanenten. En de moderne vrouw doet haar boodschappen steeds vaker met de auto, en niet meer op de fiets in wind en regen. Vlotte, losse en natuurlijke kapsels bepalen de haarmode van tegenwoordig. Die mogen best een beetje verwaaien, dat is niet erg. Hup, een beetje gel erin, en het is weer klaar. Bovendien is een lik gel goedkoper dan een permanent. En vooral: eigentijdser.

LEES MEER: Dora’s ding was vorige week gewijd aan het gehaakte wc-rolhoedje:

http://www.dora-besparen.nl/doras-ding/gehaakt-wc-rolhoedje/

Follow