DE EINDEVANDEMAAND-BLUES

door Neef M · Gepubliceerd 28/03/2018 · Bijgewerkt 03/05/2019

De maand is bijna ten einde. Dat betekent dat de meeste uitkeringen deze week worden uitbetaald. Daarmee komt er voor velen een einde aan het ‘portemonnee-piekeren’: dat zorgelijk in de portemonnee kijken, om te zien hoeveel losse eurootjes er nog in de knip zitten. En het geroutineerde uitrekenen, wat je voor die paar euro nog kunt kopen, de komende dagen, zodat jij en je kinderen nog wat te eten hebben.

De gemeenteraadsverkiezingen zijn achter de rug, de stoeltjes in de raadszalen in ons land zijn weer gevuld. Raadsleden en wethouders worden steeds belangrijker, omdat de Rijksoverheid steeds meer taken afschuift op de gemeenten. Dat zijn taken die vroeger vanuit Den Haag werden geregeld, en waar de Tweede Kamer en de Eerste Kamer iets over te zeggen hadden. Nu worden zaken als zorg, ondersteuning, onderwijs en subsidies in de gemeenten geregeld, door de gemeenteraad en de wethouders. Daardoor zijn er grote verschillen tussen gemeenten, wat zorg en ondersteuning betreft. Want overal zijn andere partijen de baas. De ene partij vindt zorg belangrijk, een ander een nieuwe rotonde in de rondweg.

Stem

Mag je veel van die nieuwe raadsleden verwachten? Eigenlijk wel, want ze zijn door de burgers van hun gemeente gekozen. Zo’n stem wil eigenlijk zeggen: ik vind jou een geschikte peer, ga jij maar vier jaar voor mij je best doen. Hopelijk doet die geschikte peer dat ook. Zo niet, dan kies je over vier jaar een andere peer. Of een appel.

Soms vraag je je af, of raadsleden wel genoeg weten van mensen met weinig inkomen, die aan het einde van de maand steeds angstig in hun portemonnee kijken. Raadsleden en wethouders zijn steeds vaker hoog opgeleid, en hebben, naast hun raadslidmaatschap, vaak nog een baan. Daar komt hun raadsvergoeding bij. Een raadslid in een middelgrote gemeente als Maastricht (tussen de 100.000 en 150.000 inwoners) verdient maandelijks € 1658,52 bruto, exclusief onkostenvergoeding. In Amsterdam (375.000 inwoners) krijgt een raadslid € 2.352,29 op zijn bankrekening bijgeschreven. Voor alle gemeenten geldt een gemiddelde werkduur van ongeveer twintig uur in de week.

Royaal

Die vergoeding is niet royaal, maar je kunt er van leven, zullen we maar zeggen. Mooi meegenomen voor twintig uur werk. Daar komt vaak dus nog een normaal salaris bij. Het zal daarom niet vaak voorkomen dat een gemeenteraadslid aan het einde van de maand in zijn huishoudknip kijkt en denkt: dat wordt de rest van de week soep met brood, want meer zit er niet in.

Het is niet gezegd, dat raadsleden en wethouders niet voor de mensen opkomen die een steuntje in de rug nodig hebben. Maar waarschijnlijk zullen ze wel hun best moeten doen om zich voor te stellen, hoe het voelt om te weinig geld te hebben om eten te kopen. Of hoe het voelt als je dure zorg nodig hebt, maar de gemeente dat niet goed geregeld heeft. Zij kennen de eindevandemaand-blues niet uit eigen ervaring. Waarmee we maar willen zeggen: als ze dat blijkbaar niet weten, maar wel beslissingen nemen, die veel afhankelijke mensen schaden, dan mag je ze daar best op wijzen. Soms kun je inspreken in de gemeenteraad, over jouw problemen. Of je kunt over vier jaar op een andere partij stemmen. Dan hadden ze maar wel moeten luisteren.