OPSLAGRUIMTE HUREN OF ONTSPULLEN?
Vroeger waren ze zeldzaam: opslagruimten die je kunt huren om er je spullen tijdelijk in op te slaan. Tegenwoordig zijn ‘storage’ en ‘selfstorage’ booming business. Er is geen dorp zo klein, of je kunt er op het naastgelegen bedrijventerrein een opslagplaats huren. Er zijn bergruimtes zo groot als een enkele verhuisdoos, of zo groot als een balzaal, ruim genoeg om er je hele huisraad in te zetten.
Natuurlijk is storage handig als je nieuwe huis nog niet opgeleverd is, en je je oude woning al moet verlaten. Of als er zich andere rampen in je leven voordoen, zoals een scheiding. Dan kun je je goeie goed een tijdje veilig opbergen. Maar veel opbergruimte wordt in 2016 gehuurd omdat alle gangkasten, de zolder en de schuur vol staan met spullen die je ooit hebt gekocht, maar waarvan je niet meer weet waar je het moet laten. Een opslagruimte huren is tegenwoordig vooral een wanhoopsdaad.
Barbiepoppen
Wie opslag huurt om er zijn collectie Barbiepoppen, de oude maar nog goed werkende koelkast, het reservesetje tuinmeubelen, twintig jaargangen Voetbal International, en de leuke maar voorlopig nog niet inpasbare meubeltjes van oma op te slaan, is eigenlijk al een stap te ver. Feitelijk zou je het niet zover moeten laten komen. Dat kun je op twee manieren bereiken:
- geen onnodige spullen meer kopen
- onnodige spullen die je al bezit, zoveel mogelijk uit je huis verwijderen
De Japanse opruimgoeroe Marie Kondo heeft een wereldwijde business opgebouwd rond het wegdoen van onnodige spullen. In haar boeken belooft ze haar volgelingen een schoon huis zonder rommel. Het recept lijkt simpel: behoud de dingen die je blij maken, en doe de rest weg. Helaas werkt de menselijke natuur niet zo, blijkt telkens weer.
Lezers van Kondo’s boeken doen in de social media regelmatig verslag van hun onvermogen om genoeg weg te gooien om het huis weer opgeruimd en zonder rommel te krijgen. En een eenmaal opgeruimd huis wordt ook snel weer slonzig, als je er telkens nieuwe spullen bij blijft kopen. Zo beland je in een vicieuze cirkel: kopen en weggooien, weggooien en kopen, kopen en weggooien, enzovoort.
Er zijn tegenwoordig zelfs apps die ons moeten helpen ‘ontspullen’. Hier is het beproefde tante Dora ontspulrecept: tel tot tien als je iets wilt kopen, en tel tot twee als je iets wilt weggooien. Sta je in een leuke winkel of webwinkel, en zie je iets dat je heel graag wilt hebben? Tel tot tien! Tel l-a-n-g-z-a-a-m tot tien, en als de koopimpuls er nog is, dan moet je het misschien kopen. Of doortellen tot twintig. Wil je het dan nog steeds hebben? Mwah! De kans is groot dat de koopimpuls al weg is.
Duizend redenen
Aan de andere kant: als je te lang nadenkt over weggooien, dan geef je jezelf alle tijd en gelegenheid om duizend redenen te bedenken waarom je iets zou moeten houden. Tel tot twee, dat is lang genoeg. En als je bang bent dat je per ongeluk iets weggooit dat je achteraf toch belangrijk blijkt te vinden? Zet het dan opzij om te worden verkocht!
Want wie zegt dat je alles maar in de grofvuilcontainer moet gooien? Nooit goeie pullen wegmikken, maar verkopen. Via Marktplaats, via een tafel bij MijnTafel, op een rommelmarkt of onder vrienden en bekenden. Als er dan nog wat over is, geef het dan weg in een weggeefwinkel of ruilhoek. Alles is beter dan een storage te moeten huren. Zonde van je geld!
LEES MEER: Dwing jezelf voortdurend om je af te vragen waarom je iets zou moeten kopen:
Follow
