GAAN WE ECONOMISCH VOORUIT, OF STAAT HET TOCH NOG EEN BEETJE STIL?

door Neef M · Gepubliceerd 20/08/2017 · Bijgewerkt 19/08/2017

Afgelopen week berichtten de media dat de economie dit jaar naar verwachting met 3,3 % gaat groeien ten opzichte van vorig jaar. Bovendien merken winkeliers dat het winkelend publiek meer te besteden heeft. De kassa’s rinkelen weer ouderwets, lijkt het wel. De politici wrijven zich in de handen, vooral omdat zij vinden dat de groei HUN werk is, natuurlijk.

Aan de andere kant groeien de lonen nauwelijks. Wie een modaal salaris verdient, krijgt er dit jaar drie euro per maand bij. Daarmee kun je je gezin niet eens elke maand trakteren op een goedkoop softijsje. Hoera, de economie groeit! Maar waar blijft al dat extra verdiende geld? Niet bij de werknemers. En het aantal gezinnen dat langdurig in de bijstand blijft hangen is ook toegenomen. Die merken ook weinig van de aantrekkende economie.

Jaren zestig

In de jaren zestig van de vorige eeuw begon de economie ook aan te trekken, na de sobere opbouwjaren na de oorlog. Werknemers gingen meer verdienen, dus ook meer uitgeven. Ineens konden mensen zich een televisie veroorloven, een avondje uit eten in een restaurant, leuke kleren, en soms zelfs een autootje. Al die producten en diensten moesten worden gemaakt en geleverd. Bedrijven voerden hun productie op, om aan de vraag naar televisies en andere goederen tegemoet te komen. Dus moesten ze meer mensen in dienst nemen, om die spullen te maken. Niks robots: als je meer auto’s wilde maken, dan had je destijds meer lassers en monteurs nodig, mensen dus.

Die tijd komt niet meer terug, lijkt het. De verdiensten van de grote bedrijven worden naar belastingparadijzen weggesluisd, steeds vaker via Nederland, en worden niet of nauwelijks belast. Het geld gaat dus al niet naar de werknemers, maar ook niet gedeeltelijk via belastingen naar de Staat. De Staat betaalt wel voor al de mooie wegen en andere infrastructuur, waar grote bedrijven graag gebruik van maken. Maar de wegen, bruggen en havens worden betaald door de modaal verdieners. Die maandelijks nauwelijks iets extra’s in hun huishoudbeurs krijgen.

Dat is jammer, want levensmiddelen worden ook steeds duurder, bleek deze week. Onder andere omdat iedereen kant-en-klaar en voorgesneden eten wil. Daar valt wat aan te doen, weet de trouwe Dora-lezer. Maar dat de roomboter in een jaar een derde duur geworden is, dat is toch wel sneu. Zo’n gezond en natuurlijk voedingsmiddel zou voor iedereen te verkrijgen moeten zijn. Als we de melkproductie nu eens opvoeren, en er weer meer boeren en boerenknechten nodig zijn? Zou dat niet goed zijn voor het nationaal inkomen?