HET TANTE DORA RETRO JAREN VIJFTIG OUD EN NIEUW
Nog even, dan is het weer zover: oliebollen, vuurwerk, knallende champagnekurken en glitterende shows op de televisie. Op de drempel van 2018 maakt de Nederlandse mens er weer een boel werk van, van de jaarwisseling. Misschien wel een beetje teveel werk? Want al dat gefeest moet wel helemaal perfect zijn. En dat geeft weer stress.
Wij komen de hyperventilerende eindejaarsvierder tegemoet met een heel eigen Oud en Nieuw: het Tante Dora Retro Jaren Vijftig Oud en Nieuw. Dus: een oudejaarsviering zoals die zestig jaar geleden werd gevierd. Nou ja: gevierd? Oud en Nieuw was vroeger tamelijk tam, op het saaie af. Maar wel ingetogen en samen met elkaar. Duur werd het vroeger nooit. En laat ook niet, want lang uitslapen deed toen bijna niemand, ook niet op 1 januari.
Hier de tips voor een oudejaarsavond uit de oude doos, ter herinnering en ter inspiratie:
- Oliebollen en appelflappen Niemand kocht in de jaren vijftig in een kraampje oliebollen en appelflappen. Die maakte je zelf, met gist van de bakker, krenten en rozijnen, en goudrenetten die je zelf in schijven sneed. Oliebollen en appelflappen werden ’s middags gebakken, zodat ze ’s avonds nog lekker vers waren. Het bakken zelf deed je in de bijkeuken, want anders stonk het hele huis naar walmende olie. Oliebollen mochten best wat rafelig zijn. Juist de knapperige sliertjes vonden de kinderen zo lekker.
- Drank In de jaren vijftig dronk vrijwel geen normaal mens wijn, laat staan champagne. Van cava had sowieso nog nooit iemand gehoord. Voor de kinderen werd een kleurige vruchtenbowl gemaakt, simpelweg door een paar blikjes fruitcocktail en mandarijntjes op sap in een grote schaal te gieten, met sap en siroop en al. Voor de volwassenen een glaasje jenever of een glaasje boerenjongens. Maar pas laat op de avond, hoor. Misschien een glaasje na het eten, en dan nog één vlak voor middernacht? Je wilde per se niet toeter worden, toen.
- Eten Speciaal eten voor de laatste dag van het jaar? Welnee. Gewone kost, misschien met een rollade om het een klein beetje bijzonder te maken.
- Hapjes Er stond een hele schaal oliebollen en appelflappen. Hapjes genoeg! Bij de schaarse borreltjes werden zoute koekjes en vooral: zoute pinda’s geserveerd. Zoute pinda’s werden in de jaren vijftig populair. Ze waren duur, en werden in speciale pindabakjes geserveerd. Dat waren miniporties. De mensen aten zoute pinda’s niet met handjes tegelijk, maar pinda voor pinda.
- Vuurwerk Hoewel er tegenwoordig veel over de ‘traditie’ van het vuurwerk gesproken wordt, werd er in de jaren vijftig nauwelijks vuurwerk afgestoken. Wat voetzoekers en gillende keukenmeiden van het Nederlandse merk De Kat, misschien. Maar dat was meer iets voor baldadige jongelui.
- Televisie Bijna niemand had in de jaren vijftig een eigen televisie. Je had dus geen ellenlange terugblikken op het voorgaande jaar, en geen ingeblikte kerstshows met glitterzangers en -zangeressen. Je keek zelf op de klok, en als het zover was dan wenste je elkaar een gelukkig nieuwjaar. Nog een laatste (half) kelkje jenever, en dan snel naar bed. Je sliep meteen, want er werd nauwelijks geknald.
- Schansspringen En voor wie toch een televisie bezat: de volgende dag was er het schansspringen in Garmisch-Partenkirchen. Lekker voor de buis met de laatste oliebollen, kijken wie er bij de landing onderuit gaat. Lekker rustig.
Het was eigenlijk vreselijk saai. Maar Oud en Nieuw ís toch, welbeschouwd, een vreselijk saai non-feest? Een voordeel van al die saaiheid: op 1 januari zaten de meeste vingers er nog aan en keken alle ogen nog onbeschadigd de wereld in, en kon je op de laatste dag van het jaar nog gewoon een brief in de brievenbus doen. Inderdaad: saai!
LEES MEER: Als je wilt, dan kun je thuis feestelijk dineren zonder stress:
http://www.dora-besparen.nl/de-keuken-van-tante-dora/zonder-stress-feestelijk-thuis-dineren/
Klopt helemaal!!