HOE LANG MOET JE WERKEN VOOR EEN HAMBURGER?

We besteedden er al eens aandacht aan: de ‘Big Mac Index’. Maar het is en blijft een mooie manier om jouw uitgaven in een realistisch perspectief te zien. Daarom vandaag nog eens aandacht voor de prijs van een hamburger.

In 1986 bedacht een journalist van het toonaangevende Amerikaanse zakenblad The Economist de zogenaamde ‘Big Mac Index’. Aan de hand van de Big Mac Index kun je onder andere zien, hoe lang iemand moet werken om zich een Big Mac te kunnen veroorloven. Dat biedt een mooi inzicht in de welvaart van verschillende landen. Zo moet iemand die in India voor een minimumloon werkt, zes uur werken om één Big Mac te kunnen kopen. Terwijl een minimumloner in West-Europa aan iets meer dan twintig minuten werken al genoeg heeft.

Verhouding

Iemand in India zal dus niet snel naar McDonald’s stappen om een broodje hamburger te kopen. De prijs staat in geen verhouding tot de hoeveelheid werk die hij ervoor moet verrichten. Deze manier van denken kun je ook goed omzetten naar jouw eigen Nederlandse situatie.

Doe het maar eens: reken uit hoeveel jij netto per uur verdient. Vraag je vervolgens af of je voor een bepaald product of een bepaalde dienst zo lang wilt werken. Hoeveel uur moet je werken om een avondje te gaan stappen met je vrienden? Hoeveel uur moet je werken om die leuke broek in de uitverkoop te kopen? Hoeveel uur moet je werken om een midweek in een vakantiehuisje te gaan zitten?

Gezin

Reken eens uit hoeveel geld je nodig hebt om jezelf en jouw gezin een dag lang van eten te voorzien. Als je zuinig bent, kom je uit op een bedrag tussen de vijf en de tien euro per dag. Als je dus een broek van 25 euro koopt, dan had je daar ook drie, of zelfs vijf dagen van kunnen eten. Als je meer dan genoeg geld hebt, dan leg je die 25 euro gemakkelijk op tafel. Maar als je op bijstandsniveau leeft, dan kies je er sneller voor om er toch eten voor te kopen. Al is die broek nog zo mooi.

Alles heeft z’n prijs. Je kunt je geld maar één keer uitgeven. Het zijn waarheden als koeien, maar niet iedereen staat erbij stil. Als je bedenkt hoe lang je voor een uitgave moet werken, of hoeveel dagen je ervan had kunnen eten, dan is dat dikwijls een ontnuchterende gedachte. Daarom helpt zo’n sommetje je, om geld niet onnodig uit te geven. En dat is precies waar besparen om draait.

LEES MEER:   De meeste politici zijn niet zo vertrouwd met de eindevandemaand-blues:

http://www.dora-besparen.nl/gedachte-van-de-dag/de-eindevandemaand-blues/

 

Dit vind je misschien ook leuk...

2 reacties

  1. Ineke schreef:

    Ja ik doe dat ook maar dan een beetje anders. Ik kijk vaak hoe lang ik boodschappen kan doen van een uitgave. Ik ging pas uit eten en daar moest ik €35 voor afrekenen, dat is dus voor mij een week boodschappen (ik woon alleen). Ik heb besloten dat ik dat niet niet meer wil voor een pizza, twee wijntjes en een toetje. Ik vind het dat niet waard.

    Natuurlijk zal ik best nog eens uit eten gaan maar dan moet het wel iets bijzonders zijn een speciale gelegenheid of de prijs moet lager zijn. De horeca is gewoon vreselijk duur geworden. Ik koop dan liever zelf wat speciale ingredienten en kook thuis. Kunnen we van dat bedrag met 4 personen eten en drinken. 😉

  2. Haantje79 schreef:

    Zo denk ik ook altijd. Van 1 keer uit eten kan ik een hele week boodschappen halen. Dus het moet wel heel lekker en speciaal zijn wil ik daar mijn geld aan uitgeven.