‘ICH BIN EIN BERLINER’

Vandaag ruim meer dan een halve eeuw geleden was de toenmalige en beroemde Amerikaanse president John F. Kennedy op bezoek in Berlijn. Daar stond toen al twee jaar een levensgevaarlijke muur, die het vrije, democratische, westelijke deel scheidde van het onvrije, dictatoriale oosten. Iedereen die de Berlijnse Muur ooit gezien heeft, zal het zijn leven lang niet vergeten. Van de hele situatie in Berlijn ging een erg grote dreiging uit. Bijna niemand geloofde destijds dat het weer goed kon komen.

Maar toen kwam Kennedy.   Hij was er van overtuigd  dat dictaturen zoals het DDR-regime de uitdagingen van de toekomst nooit zouden overleven. Het zou misschien nog vele jaren duren, maar de vrijheid zou het uiteindelijk winnen van de onderdrukking. Er was altijd hoop.

Hoop

Die hoop wilde Kennedy delen met de Berlijners. Op 26 juni 1963 hield hij zijn beroemd geworden toespraak voor honderdduizenden inwoners van West-Berlijn. Hij zei: ‘Alle vrije mensen, waar ze ook mogen leven, zijn burgers van Berlijn. En daarom, als vrij mens, zeg ik met trots: Ich bin ein Berliner!’ Met deze woorden gaf hij te kennen dat hij, als president van de Verenigde Staten van Amerika, de mensen in Berlijn altijd zou helpen, als ze in hun vrijheid zouden worden bedreigd. Omdat vrije mensen nu eenmaal om de vrijheid van de ander geven.

Inmiddels zijn we vele Amerikaanse presidenten verder. De tijden zijn veranderd. Er wordt weer luid geschreeuwd om muren en om prikkeldraad. Overal sluipt de angst binnen. Mensen voelen zich bedreigd. Allerlei stoere mannetjes roepen om het hardst dat zij de enige oplossing hebben voor alle problemen. Iedereen moet naar ze luisteren, dan toveren de stoere mannetjes alle nare dingen weg. Er zijn steeds meer mensen die dat geloven.

Afhankelijk

Misschien is het daarom goed, om juist vandaag weer eens aan Kennedy in 1963 te denken, daar op dat plein in Berlijn. We zijn allemaal vrije mensen, en zijn ervan afhankelijk dat alle vrije mensen elkaar helpen. Er is altijd hoop, als je muren afbreekt en elkaar steunt. Dat klonk vaag en ver weg in Berlijn in 1963, en het klinkt vaag en ver weg in 2024. De muur in Berlijn is verdwenen op wat resten voor toeristen na, omdat alle vrije mensen vonden dat ‘ie weg moest. Daar konden de muurbouwers uiteindelijk niets meer tegenin brengen.

Zulke rake woorden geven de mensen moed om niet op te geven. Zelfs niet, als ze weinig geld hebben en denken dat ze in onze consumptiemaatschappij niet meetellen. Vrij zijn, echt vrij zijn, heeft gelukkig niets met geld of status te maken. Je bent vrij omdat je vrij wilt zijn, en die vrijheid wilt delen met anderen. Vrije mensen helpen elkaar. En vrije mensen schamen zich er ook niet voor om zich door anderen te laten helpen.  Al dat is misschien juist nu nog belangrijker geworden.

LEES MEER:   Vrije mensen schamen zich nergens voor:

http://www.dora-besparen.nl/gedachte-van-de-dag/schaam-je-nergens-voor/

Follow