KLEED JE NIET METEEN VOOR EEN POOLEXPEDITIE

door Neef M · Gepubliceerd 26/11/2016 · Bijgewerkt 25/11/2016

Nu het steeds kouder wordt, en het buiten nog kouder aanvoelt omdat de schrale noordoostenwind de gevoelstemperatuur verder verlaagt, beginnen steeds meer mensen zich te kleden alsof ze op een poolexpeditie gaan. Dikke handschoenen, gewatteerde jassen, sjaals om het halve hoofd gewikkeld, en wollen mutsen tot ver over de oren: zo, die kou voelen wij niet. Dat had je gedacht! Wacht maar tot het echt koud wordt!

Sommige neven zijn vroeger in militaire dienst geweest. Ze kregen een uniform waarbij een redelijk warme parka hoorde. Voor de doorsnee Nederlandse temperaturen voldeed die prima, ook in de winter. Maar mocht het Nederlandse leger in NAVO-verband moeten oprukken naar Siberië, dan was die parka niet genoeg. Voor die extreem koude gebieden had de dienstplichtig militair het zogenaamde ‘iso-pak’: een broek en een jasje van dubbelgestikt, gewatteerd materiaal, dat onder de bovenkleding werd gedragen. Dat isoleerde en hield je goed warm.

Gewone jongens

Nu waren dienstplichtig militairen ook maar gewone jongens. Dus als ze op een koude winteravond wacht moesten lopen, dan was de verleiding groot om toch maar dat iso-jasje aan te trekken, ook al was Siberië ver weg. Als ze eenmaal gewend waren aan dat lekker warme ding onder hun parka, dan hielden ze het dubbelgestikte jasje maar wat graag permanent aan.

Gelukkig heeft het Nederlandse leger nooit in Siberië hoeven vechten, dus het was niet zo heel erg dat sommige militairen te snel toegaven aan de verlokking van een poezelig warm jasje. Maar de commandanten waarschuwden wel, dat als je te snel en bij te hoge temperaturen je isolerende kleding aantrok, je er niets meer aan had als het echt nodig was. Ervaring leert immers, dat je lichaam zich instelt naar de meest comfortabele temperatuur. Dan kan niets je meer warm houden in Siberië, al trek je drie jassen over elkaar aan. En daarmee breng je jezelf en anderen in gevaar, zeker in oorlogstijd.

Het is nu geen oorlog, maar wie momenteel van top tot teen ingepakt over straat gaat, bij temperaturen ruim boven het vriespunt, heeft niets meer aan zijn of haar jas en muts, op het moment dat het buiten tien graden vriest. Je kunt beter met overleg, stap voor stap meer kleren aantrekken, pas als je je echt niet meer comfortabel voelt. Je kunt jezelf op die manier wennen aan frisse temperaturen. Dan voel je wel dat het fris is, maar fris is wat anders dan het koud hebben.

Inpakken

Wat heeft dat met besparen te maken? Best wel veel. Mensen die zich niet zo snel helemaal inpakken als ze naar buiten gaan, hebben het ook binnenshuis minder snel koud. Ze zijn als het ware een beetje afgehard. Daardoor kunnen ze gemakkelijker de aanvechting weerstaan, om de verwarmingsthermostaat maar meteen op 22 graden te zetten. Bovendien zijn mensen die de kou trotseren aantoonbaar minder vaak verkouden en grieperig. Dat is een hele grote winst.

Bewaar de dikke sjaals, de dik gewatteerde jassen en de snowboots voor de echte winterdagen, met lichte tot matige vorst overdag. Dan heb je er echt wat aan. Hopelijk kan de pooluitrusting deze winter in de kast blijven, voor de volgende winter. Want een zachte winter scheelt energie, en dat is werkelijk heel erg goed nieuws voor de portemonnee.