REIZEN MET OPENBAAR VERVOER IS LASTIG VOOR OUDEREN

door Neef M · Gepubliceerd 24/05/2018 · Bijgewerkt 23/05/2018

Gisteren brachten de media het bericht, dan ongeveer een derde van de ouderen het reizen met het openbaar vervoer ‘te druk, te chaotisch en te ingewikkeld’ vindt. Misschien komt het daardoor, dat je als regelmatige OV-reiziger zo weinig ouderen aantreft op de perrons van onze spoorwegen? Vroeger zat je als jonger mens regelmatig met senioren in de trein, op weg waren naar hun kinderen en kleinkinderen. Nu zijn mensen van 70 jaar en ouder een zeldzame verschijningen in de trein. Ook in bus en tram wordt het minder.

Er wordt snel naar het verleden gekeken, als het over het huidige openbaar vervoer gaat. Vroeger zei je bij het betreden van de bus waar je heen wilde, en de chauffeur stempelde jouw strippenkaart netjes af. Met die stempelkaart kon je overal in het land terecht. En op het station had je het kaartjesloket. Je zei waar je heen wilde, en de man of vrouw achter het glas drukte ter plekke een kartonnen kaartje voor je af. Die werd in de trein met een kniptang van een interessant gaatje voorzien, als de conducteur langskwam. Dat was rustig en overzichtelijk, en het kon bijna niet mis gaan.

Kinderziekten

Die tijden komen echter niet meer terug. Ondanks de aanvankelijke kinderziekten is de OV-chipkaart inmiddels een vast gegeven in het openbaar vervoer. Eigenlijk is de kaart best gemakkelijk. Als je eenmaal weet hoe het werkt, dan gaat het in- en uitchecken al gauw automatisch. Dat heeft even tijd nodig om te wennen, dat wel. En het is nog steeds onhandig om via internet of app geld terug te vragen, dat bij fouten bij het inchecken onterecht is afgeschreven. Ook als je maar incidenteel met het OV reist, is het telkens weer wennen. Dat was vroeger inderdaad gemakkelijker: kopen aan een loket kan elk klein kind.

Gemakkelijk toegang tot openbaar vervoer is belangrijk voor ouderen. Het zorgt ervoor dat ze niet achter de spreekwoordelijke geraniums verpieteren. Gelukkig zijn er veel vervoersprojecten op maat, maar ook die vragen vaak nogal wat georganiseer.

Voorlichting

De NS heeft besloten om het oudere publiek te helpen met voorlichting. Wie gisteren stukjes van de voorlichtingsfilmpjes op de televisie zag, werd niet vrolijk. Ouderen zijn niet meteen achterlijk, en ze aanspreken op het niveau van een kleuter is niet de manier om ze bij de OV-les te houden. Misschien is het slimmer om doelgerichte minicursussen te geven in wijkcentra of bibliotheken. Of als NS toch nog eens met de stofkam door de vele procedures en instructies gaan, die een mens moet doorlopen om een vervoersbewijs te kopen en te gebruiken. Want niemand wil achter de geraniums blijven zitten, omdat ze het niet snappen.