STRENGE BESPAARDER, LET OP JE LEVENSKWALITEIT

Je hebt milde bespaarders, serieuze bespaarders, en strenge bespaarders. De milde bespaarder let best wel vaak op de aanbiedingen en op de prijzen, maar kan ook uit zijn of haar dak gaan als er een uitverkoop is met leuke kleertjes. De serieuze bespaarder telt graag tot tien, zelfs als een jurk van tachtig euro ineens een tientje kost. Tellen helpt, want dan gaat de koopimpuls snel weg. En de strenge bespaarder? De strenge bespaarder legt zichzelf strenge regels op, als het op geld uitgeven aankomt.

Dora theezakjes drogen groot

De strenge bespaarder gebruikt een theezakje niet één keer, maar droogt het gebruikte zakje na het theezetten aan de waslijn, doet ‘m weer terug in een blikje, en gebruikt hem nog een keer. En desnoods nog eens. Elk dubbeltje is er één. Dat je op een gegeven moment wel heel erg veel slappe thee moet drinken om dat ene dubbeltje te besparen, is voor de strenge bespaarder van minder belang. Hoe zuiniger, hoe beter.

Was op de hand

Een strenge bespaarder wast de was op de hand, het liefst met koud water, om de kosten voor een was in een wasmachine uit te sparen. En de strenge bespaarder zet elke winteravond de hele huiskamer vol met goedkope waxinelichtjes, omdat die licht én warmte afgeven, en dus besparen op de energierekening. Dat het plafond binnen een half jaar zwart van het roet is, deert ‘m niet. Als deze bespaarder de besparing maar kan inboeken. Let wel: lang niet elke strenge bespaarder zit financieel aan de grond. Soms is het simpelweg het principe, dat het leven van de bespaarder compleet in bezit neemt.

Iedereen mag van tante Dora leven zoals hij of zij leven wil. Je mag best supergoedkoop leven. Maar soms gaat de spaarzaamheid ten koste van de levenskwaliteit. Dan verwordt zuinigheid tot vrekkigheid, en dat maakt je leven sneu. Zeker als je jouw bezoekende vrienden slappe kopjes thee serveert (zonder koekjes), of verwacht dat de verjaarsvisite met één consumptie de hele avond blij mag zijn.

Dora theezakjes klein

Bespaar, maar bespaar met overleg, zou tante Dora zeggen. Laat je spaarzaamheid niet gaan ten koste van jouw plezier in het leven. Houd moed, maar houd ook maat. Ontspan. Maak van besparen een sport, maar houd het wel een LEUKE sport.

LEES MEER:   Soms kun je voedingsmiddelen heel goed hergebruiken, met heel veel winst aan levenskwaliteit:

http://www.dora-besparen.nl/tip-van-de-dag/dora-tip-van-de-dag/inlegzuur-van-augurken-hergebruiken/

 

Dit vind je misschien ook leuk...

5 reacties

  1. Marga schreef:

    Wat is een bedrag waar 2 personen in jouw ogen goed de week mee door kunnen komen als ze ook nog 1 hond en 1 knager te eten moeten geven? Een bedrag dus waar de levenskwaliteit niet onder lijdt en dat men ook alle benodigde boodschappen kan doen ?

  2. Neef M schreef:

    Dag Marga,
    Het is niet gemakkelijk om precies aan te geven wat dat magische ‘genoeg’-bedrag is. Dat hangt ook van je eigen voorkeuren af, en van de omstandigheden. Maar met z’n tweeën en met twee dieren is een weekbedrag van ongeveer € 150 realistisch. Dan praat je niet over kleding en schoeisel of andere noodzakelijke dingen, maar dan gaat het om eten en drinken, was- en schoonmaakmiddelen en kleine huishoudelijke aanschaffen. Wat niet wil zeggen dat je het ook voor € 125 kunt doen.

  3. Marga schreef:

    Bedankt voor de reactie Neef M.
    Dat bedrag is behoorlijk hoog. Ik vroeg het omdat ik het idee had dat wij vrij veel uitgeven
    maar ons weekbedrag is 100,- zonder kleding/schoenen en grotere aankopen.
    Als je dan hoort dat voedselbank klanten het met veel minder moeten doen dan dit, vraag ik me af hoe ze dat doen.

  4. Neef M schreef:

    Een bedrag van tussen de € 125 en € 150 is realistisch. Dat mensen het met minder (moeten) doen, is juist niet realistisch. Of knap, zoals bij jullie. Uiteindelijk krijg je met de tijd meer routine in het spaarzaam zijn, en dan ga je vanzelf minder uitgeven. € 100 is een mooi bedrag! Wij van tante Dora leven ook mee met de klanten van de Voedselbank, want eigenlijk kun je van dergelijke bedragen niet normaal eten, laat staan ‘leven’. Bovendien is het niet voor even, maar dikwijls voor jaren. Oef!

  5. Marga schreef:

    Eerlijk bekennen: ik voel me vaak schuldig dat we zo’n bedrag uitgeven per week terwijl er zoveel mensen zijn die het met veel minder moeten doen.