VROEGER KON JE OOK EEN ENKELE PUNTDROP KOPEN

Logisch dat kinderen tegenwoordig dik worden: snoep, koekjes en chips kun je alleen nog in kingsize familieverpakking kopen. Je ziet kinderen wel eens op een bankje voor de supermarkt het hele pak roze koeken naar binnen schrokken, dat ze zojuist met hun bij elkaar gelegde zakgeld hebben gekocht. Of een zak drop van een half pond. Je wordt er al misselijk van als je ernaar kijkt.

Dat was vroeger anders. Toen tante Dora nog een jong meisje was, had je kleine winkeltjes die snoep verkochten, soms voor een paar centen per stuk. Sommige van die ‘winkeltjes’ bestonden uit niet meer dan een schuifraam in de huiskamer, van waaruit de buurvrouw haar zaken deed. Je moest niet te lang treuzelen of te lang op de bel naast het raam drukken, want dan ging het schuifraam subiet weer dicht en kreeg je niks, zelfs niet voor dat dubbeltje dat in je hand brandde.

Sabbelen

Ook bij supermarkten stonden bij de kassa bakjes met puntdroppen, lolly’s, trekdroppen en spekjes, die je voor een stuiver of een duppie per stuk kon kopen. Zo’n enkele puntdrop was genoeg snoep om óp te sabbelen, voordat de school begon. Ook in de supermarkt moest je je gedragen, en vooral niet voordringen en echte klanten voor de voeten lopen, anders werd ook hier de caissière boos.

En bij elke drogist had je een rek met allerlei soorten dropjes en snoepjes in flessen met deksels. Die stonden met hun goedgevulde glazen buiken naar voren, om jou helemaal het hoofd dol te maken. Want welke drop of snoep moest je nou kiezen? Eh, eh… Ook de drogist had soms weinig geduld met zijn jonge klanten, als er ook nog volwassenen op hun beurt stonden te wachten. ‘Je moet nu wel kiezen, jongedame’, klonk het dan streng. En soms koos je dan gestrest de verkeerde snoepjes. Vervelend.

Puntzak

De snoep ging meestal in een papieren puntzak. Als je pech had, dan barstte die zak halverwege de drogist en jouw school open. En als je nog meer pech had, dan wilde de juf of de meester niet dat je die zak mee de klas innam, en nam de hele kostelijke voorraad in beslag. Zag dan maar, dat je het aan het einde van de schooldag weer terugkreeg.

Kortom: je moest als kind best opletten, als je wilde snoepen. Voor een stuiver of een dubbeltje had je een flink stuk drop, maar je moest veel geïrriteerde en ongeduldige volwassenen weerstaan, voor je aan je spekkie of sleuteldrop kon beginnen. Wie had ooit kunnen denken dat je als kind zomaar een supermarkt kon binnenlopen, en snel aan de kassa een heel pak kabeldrop of twintig stuks zure matten kon betalen, en jezelf misselijk kon eten aan snoep. Voor omgerekend een bedrag waar je vroeger maar een paar dropveters voor kon kopen.

Snoep kopen is voor kinderen tegenwoordig gemakkelijker en relaxter. Misschien iets te relaxt. Al die ongeduldige, knorrige snoepverkopers, drogisten en caissières zorgden er vroeger in ieder geval voor, dat je nooit teveel snoep at. Dat scheelde tandartsbezoek en je bleef er slank bij. Elk nadeel heeft z’n voordeel.

LEES MEER:   Een gezond alternatief voor een zak snoep: soep met een lekkere tosti:

http://www.dora-besparen.nl/tip-van-de-dag/dora-tip-van-de-dag/serveer-tostis-bij-de-soep/

Follow