VUURWERK TIJDENS OUD EN NIEUW IS EIGENLIJK GEEN OUDE HOLLANDSE TRADITIE
De eerste folders van vuurwerkverkopers liggen alweer in de brievenbus. Ook dit jaar zijn de pijlen, potten en knallers weer spectaculairder dan vorig jaar. Toch laten onderzoeken zien, dat steeds minder Nederlanders zelf vuurwerk afsteken. Bovendien willen steeds grotere groepen op bepaalde plekken in hun stad geen vuurwerk. Of ze geven de voorkeur aan een groot centraal vuurwerk, georganiseerd door de gemeente. Vuurwerk begint hier en daar erg vervelend te worden, vinden veel mensen.
Vaak verwijzen de liefhebbers naar de ‘lange traditie’ die het particulier afsteken van vuurwerk in ons land heeft. Vuurwerk op Oud en Nieuw is een gewoonte die al vele generaties bestaat, wordt er gezegd. Het is echter de vraag of dat zo is. Honderd jaar geleden werd er in Nederland rond de jaarwisseling nauwelijks vuurwerk afgestoken. In sommige boeken wordt de gewoonte gemeld, om klokslag middernacht een miniatuur kanonnetje af te schieten, om de komst van het nieuwe jaar te markeren.
Zevenklapper
Na de oorlog, tot begin jaren zestig, werd er wel eens een rotje of een zevenklapper aangestoken, maar bij lange na niet zo heftig als tegenwoordig. Dat had ook te maken met de abominabele kwaliteit van het vuurwerk, dat vaak van de Nederlandse firma ‘De Kat’ kwam. Die naam stond in ieder geval op hun zevenklappers, die doorgaans al na twee keer ophielden met klappen, en soms zelfs helemaal niets deden. Daar was geen donder aan.
De Hollandse vuurwerktraditie waar iedereen het over heeft, begint in de jaren zestig, in gang gezet door de jongens van Indische ouders, die in de jaren vijftig en zestig uit hun geboorteland Indonesië waren gezet. In het voormalig Nederlands Indië was er wel een grote vuurwerktraditie, vooral gevoed door Indonesiërs met een Chinese achtergrond. Chinezen zijn historisch gezien de voorlopers in alles wat met vuurwerk te maken heeft, tot op de dag van vandaag.
Die Indische jongens begonnen vaak in januari al te sparen voor het aanstaande vuurwerk eind december. Dan kochten ze enorme hoeveelheden rotjes en kanonslagen, die ze aan een stuk touw tot lange slingers samenknoopten. Het touw met al die rotjes werd aan een boom of een lantarenpaal gehangen, volgens de beste Chinese traditie, en zorgde, eenmaal aangestoken, voor een minutenlang oorverdovend geratel en geknal. Dat vonden de kaaskoppen in de straat ook wel leuk, en namen de smaak voor vuurwerk van hun Indische buurjongens over. Toen vervolgens in de jaren zeventig en tachtig het knullige Hollandse vuurwerk steeds meer vervangen werd door goed en goedkoop vuurwerk uit China, was de ‘traditie’ van het afsteken van vuurwerk geboren.
Siervuurwerk
Behalve knallers kwam er ook steeds meer siervuurwerk op de markt. Grote vuurpijlen en ander kleurig en spectaculair vuurwerk, dat in december in gespecialiseerde winkels vooraf werd besteld, en in de dagen vóór Oud en Nieuw werd opgehaald. En nu hoort vuurwerk net zo bij de jaarwisseling als oliebollen en de Oudejaarsconference op de televisie. Maar elke schijnaar vaste traditie kan ook weer uit de mode raken. Ten minste: als je op de berichten in de media afgaat, is de liefde voor vuurwerk er langzaam een beetje vanaf.
Tante Dora gunt iedereen zijn of haar eigen vuurwerk met Oud en Nieuw. Voor sommigen zal dat juist géén vuurwerk zijn. Maar we zouden tante Dora niet zijn, als we er ook niet op zouden wijzen dat vuurwerk een dure grap is. Daarom doen we meestal in december de oproep om vooral het vuurwerk van de buren te gaan bekijken. Dat is vuurwerk, maar dan gratis. Maar goed, als straks niemand meer vuurwerk kan, wil of mag afsteken, dan valt er bij de buren ook niet veel te zien. Jammer, hè? Verzinnen we weer wat anders. Zoals het samen zingen van een mooi lied in de straat. Dat scheelt ook een boel vernielingen, en bespaart heel wat ogen en vingers. We gaan het meemaken.
LEES MEER: Een goed en voordelig plan: vuurwerk kijken bij de buren:
Follow
Totaal kansloos natuurlijk want Vuurwerk werd al afgestoken in de 1700s in Nederland.
Dit artikel toont Groenlinkse rotte appel die niks begrijpt, maar das wel vaker met hun.
Wat een hoop onzin in een stukje tekst, allemaal uit Tante Dora’s duim gezogen?