ZIJN ALLE ZAKKEN MET CHIPS NU ECHT LEEG?

Is de laatste zak chippies van de feestdagen al leeg? Zitten er nog wat kruimpjes onderin een vergeten zak, of is alles nu op? Het lijkt wel of we niet zonder chips kunnen, zoals we niet meer zonder iPhone kunnen. Zestig jaar geleden waren er in Nederland geen chips. Tante Dora heeft ze nog zien verschijnen in de winkels, begin jaren zestig. Die potato chips waren van het merk Smith’s (een ander merk was er niet), en je had maar één smaak: naturel. Het waren kleine zakjes, jumbozakken bestonden niet.

dora-chips

Onderin elk zakje Smith’s chips zat destijds een beetje zout, verpakt in een builtje van doorzichtig blauw papier. Als je je chips zout wilde hebben, dan moest je eerst dat builtje uit de zak vissen. Dat kostte wel eens moeite, want het ding kroop altijd onderin. Daarna moest je het zakje opendraaien en het zout over de chips strooien. Goed schudden en je had gezouten chips. Die intussen voor het merendeel gebroken waren.

Voorgezouten

Later werden de chips voorgezouten. Zo bleven de aardappelschijfjes in ieder geval heel. Na een aantal jaren alleen naturel chips te hebben gegeten, werd Nederland op z’n kop gezet met een heel nieuwe sensatie: chips met paprikasmaak! Chips met rood paprikapoeder: dat zag er heel exotisch uit. Een bijzonderheid, waar jong en oud eens speciaal voor ging zitten, en waar zelfs krantenartikelen aan werden gewijd.

Inmiddels kun je chips in tientallen smaakrichtingen kopen, van gewoon en paprika tot kaas-ui, barbecue-ham, joppie en teriyaki. De kleine zakjes bestaan nog wel, maar zitten meestal weer verpakt in een grote ‘uitdeelzak’, waar een hele schoolklas wat aan heeft. Thuis worden megazakken chips gegeten, elk familielid één megazak. Dus niet delen, want de ene lust de smaak van de andere niet. Krak, krak, krak! Die hand gaat wel, die kaken kauwen wel, de ogen strak op het beeldscherm of de televisie.

Huiswerkopdracht

Huiswerkopdracht van tante Dora: houd een niet representatieve steekproef in de supermarkt bij jou in de buurt, en meet hoe lang de planken met alleen maar chips bij elkaar zijn. Geen andere zoutjes, dus! Tel de vele verschillende smaken. Wedden dat je er zelf van schrikt? Twintig smaken? Dertig? Hoe moet je daar nog uit kiezen? Elke dag van de week een andere smaak? Of twee smaken per dag? Of gewoon eens geen chips eten, zoals de voedingsdeskundigen ons aanraden. Maar ja: voedingsdeskundigen zijn zo… deskundig. Saai dus, veel saaier dan designerchips in sushi- of galepenossmaak. Kiezen is moeilijk.

dora-veel-soorten-chips

 

LEES MEER:   En dan hebben we in de supermarkt de schappen met toetjes nog niet eens geteld:

http://www.dora-besparen.nl/gedachte-van-de-dag/help-zoveel-toetjes/

 

Dit vind je misschien ook leuk...

2 reacties

  1. Odette schreef:

    Ik eet zelden chips, heb er inderdaad een zak van in mijn kerstpakket gekregen maar die is nog steeds niet op. Ben niet zo´n liefhebber van hartige vette snacks tussendoor. Als ik een kroket ofzo eet is het ook altijd bij een maaltijd.

    Ik snap echt niet dat mensen een zak chips zo weg kunnen werken tijdens een film, ik doe tenminste een week met zo´n zak.

  2. cisca servie schreef:

    In de schoolpauze een zakje chips kopen en dan idd het zakje zout zoeken. Kreeg niet zoveel zakgeld, dus vaker dan 1x pw was er niet bij.