UITEINDELIJK STOPT HET REPAREREN EN MOET JE VERVANGEN

Tante Dora repareerde alles. Ze stopte de sokken, zette een lapje op de doorgesleten ellenboog en plakte het oortje weer aan het kopje met een toef Bison Kit. Niets weggooien, wat je nog een tweede leven kan geven. Behalve dat het je geld uitspaart en dat het beter is voor het milieu, is het ook een mooie en geruststellende gedachte. Door het leven van een voorwerp te verlengen, voeg je ook iets aan je eigen leven toe. Repareren is honderd keer winst.

Alleen: …. uiteindelijk zul je het versleten of beschadigde gebruiksvoorwerp toch een keer moeten vervangen. Alles gaat kapot. Een reparatie is een uitstel van executie. De besparing door een reparatie is altijd relatief. Het is uitstel, geen afstel. Daarom is het goed om te repareren, maar om het niet op de spits te drijven. Repareren moet zinvol blijven, geen gekkigheid worden. Wanneer wordt repareren gekkigheid, en wanneer is het zinvol? Zuinig met tante Dora zet de overwegingen eens op een rijtje:

• Het is zinvol om een gaatje in een sok met een draadje dicht te trekken, maar het is niet zinvol om nog gaatjes te gaan stoppen als de stof zo dun geworden is, dat het meer gaas lijkt dan wat anders. Als je dwars door de dun geworden zool heen kunt kijken, dan heeft het repareren van dat gaatje in de neus geen zin meer. Weeggooien (of eigenlijk: wassen en in de textiel recyclebak doen).
• Soms kun je de hak of zool van je schoen repareren met een drupje superlijm. Prima spul. Maar als de zool een tweede keer los gaat zitten, recycle de boel dan maar en koop een nieuw paar, desnoods tweedehands, bijvoorbeeld bij het Leger des Heils.
• Je kunt licht beschadigd behang eindeloos met een beetje verf, een viltstift of een kleurkrijtje ‘restaureren’. Maar als zelfs de reparaties weer gerepareerd moeten worden, dan is het tijd om er een likje muurverf of een nieuw behangetje op te doen.
• Je fiets kun je prima repareren, desnoods in samenspraak met een goede en voordelige fietsenmaker. Maar als de tandwielen van jouw rijwiel versleten zijn, er een slag in het achterwiel zit, de verlichting steeds hapert, en de banden tot op de draad versleten zijn, dan is er geen sprake meer van een reparatie, maar van een vrijwel algehele ombouw. Zoiets kost klauwen met geld. Dan kun je beter de fietsenmaker vragen of hij nog een leuk gereviseerd tweedehands fietsje voor je heeft, en eventueel een inruilpremie voor jouw oude brikje afspreken, dan het oude ding nog eens helemaal oppeppen. Een nieuw tweedehandsje is dan goedkoper.

Kortom: er zijn natuurlijke grenzen aan de mate waarin je een gebruiksvoorwerp kunt repareren. Zeker als dat voorwerp bijvoorbeeld een paar sokken is, dat je voor een euro nieuw bij de textielsuper kunt kopen. Jouw kostbare tijd is in feite ook geld waard. Die hele avond waarop je sokken zit te stoppen, had je ook kunnen gebruiken om eens uit te zoeken hoe je een klein webwinkeltje begint. Alles heeft zijn grenzen, ook repareren en besparen.

LEES MEER:   Repareren gaat gewoon beter met een goede gereedschapskist:

http://www.dora-besparen.nl/tip-van-de-dag/de-basis-gereedschapskist/

Follow