DE KOFFIEMOLEN
Gedurende de wintermaanden presenteren we een aantal gebruiksvoorwerpen en producten die heel normaal waren in de jonge jaren van tante Dora, maar die langzamerhand zijn vergeten. Vaak zijn dat voorwerpen en producten die ooit hoorden bij een spaarzame levenswijze. Vandaag in Dora’s ding: de koffiemolen, de cupjes en de pads.
Kijk maar naar het koffieschap in de supermarkt: ‘gewone’ koffie wordt er in Nederland nauwelijks meer gedronken, zo lijkt het. Koffie in 2016: dat zijn cups en pads voor allerlei éénkopsapparaten, en voor de echte liefhebber zijn er de pondspakken hele bonen, die in volautomatische automaten worden gedaan. Je maakt een keuze, drukt op een knop, en met veel inspirerend kabaal pruttelt er een straaltje crema met koffie in het gereedstaande designkopje.
Glazen opvangbakje
In tante Dora’s jonge jaren kon je alleen maar koffiebonen kopen, vaak bij de ouderwetse kruidenier. Die bonen gingen bij tante Dora in een wandkoffiemolen van Douwe Egberts, die met de hand werd geslingerd. Knarsend vielen de korreltjes in een glazen opvangbakje, dat ze weer leegde in een aardewerk Melitta-filter. Kokend water uit de fluitketel erop, en je had goede koffie. In de loop van de jaren zestig werd het koffiezetten gemoderniseerd. In veel gezinnen werden de krakende handkoffiemolens allengs vervangen door elektrische molens, die met een simpele druk op de knop de koffie in seconden maalden, zonder lichamelijke inspanning.
En om het de huisvrouw nog gemakkelijker te maken (want vooral de vrouwen zetten destijds de koffie in huis) werd halverwege de jaren zestig de kant-en-klaar gemalen koffie geïntroduceerd, vacuüm verpakt in een plastic pak. Er werd ook reclame voor gemaakt op de televisie. In een vroege commercial knipte de toen welbekende omroepster Hannie Lips zo’n zilverkleurige vacuüm-baksteen open, en hmmm! het aroma kwam je tegemoet. Geen gemaal en gedoe: zo in het filter met die koffie, en koffie zetten maar.
Tegenwoordig is gemalen, vacuüm verpakte koffie een zeldzaamheid geworden. Het wordt weinig verkocht in de supermarkt. Het is niet vers genoeg, niet exclusief, niet hip en eigentijds. Iedereen voelt zich inmiddels een echte barista, en oefent zich in het maken van patroontjes in het melkschuim van de vers gezette cappuccino. Geen wonder dat steeds meer mannen de koffiezetters in huis zijn: zo’n gierende, zoemende, pruttelende en schuimende semiprofessionele koffiemachine op het aanrecht vraagt natuurlijk om het technische inzicht van een man. Ahum!
Tante Dora is ook aan de cupjes gegaan. Het is gemakkelijker als je alleen bent en steeds een vers bakje koffie wil, precies afgepast, zonder dat je achteraf een halve pot leeg hoeft te gooien. Wij neven moeten toch eens vragen waar die wandkoffiemolen van DE-punten gebleven is. Misschien op Marktplaats verkocht?
LEES MEER: Vorige week hadden we het in Dora’s ding over het loonstrookje en het loonzakje:
http://www.dora-besparen.nl/doras-ding/het-loonstrookje-en-het-loonzakje/
Follow
