KAMERPLANT “de WASBLOEM”

WASBLOEM  – kamerplant van vroeger

De Wasbloem trof je vroeger vaker in huis aan dan tegenwoordig. De plant kon in een onverwarmde of matig verwarmde kamer goed overwinteren. Juist bij een winterse temperatuur van ongeveer 10 graden doet de Hoya, zoals zijn officiële naam is, het erg goed.        

Deze klimstruik komt oorspronkelijk uit China en vormt best lange ranken. Een frame van bijvoorbeeld bamboelatten is handig om de ranken hieraan te binden. Na de bloei moet men deze niet afknippen, want later in het jaar vormen zich daaraan weer nieuwe bloeiknoppen. De wasbloem worden meestal in twee variaties aangeboden: de Hoya Carnosa met witte, iets rood getinte bloemen en de Hoya Bella met zuiver witte, kleinere bloemen.

De laatste soort groeit minder snel. Maar de wasachtige bloemen, waarna de plant is genoemd, blijven lang aan de plant zitten en ruiken best lekker. In de zomer moet men de plant best veel water geven en om de maand wat voeding. Ze groeien goed op een lichte plek, maar niet in de volle zon. Nooit de plant omdraaien, zodat de andere kant naar het licht of de zon komt te staan, want dan vallen de bloemknoppen zeker af.

De wasbloem is gevoelig (vooral bij tocht) voor dop- en wolluis.

In de statige wachtkamer van haar huisarts, stond vroeger in de hoge ramen altijd een grote wasbloem. Tante Dora kon als kind het niet laten om daar even aan te ruiken. De geur van de plant heeft bij haar ook later altijd de associatie opgeroepen met de potjes trekzalf, die zij daar vaak op moest halen. Ondanks dat die zalf toch zelf een intense, eigenlijk onaangename eigen geur had.

BEELDEN UIT DE OUDE DOOS

Follow