NEEM EEN MANDJE IN PLAATS VAN EEN WAGENTJE
Recent onderzoek heeft aangetoond dat mensen minder eten opscheppen als ze van een kleiner bord eten. Een groot bord nodigt uit om meer op te scheppen, en als het eten eenmaal op het bord ligt, wordt het ook opgegeten. Ziedaar: een kleiner bord als simpele methode om af te vallen. Vertaald naar het boodschappen doen, is dit basisidee ook een methode om dagelijks geld te besparen bij de supermarkt. Doe je boodschappen bij voorkeur in een winkelmandje, en niet in een winkelwagentje. Hoe groter de bak die je kunt vullen, hoe meer je namelijk geneigd bent om er ook daadwerkelijk wat in te stoppen.
Toen supermarkten in de jaren vijftig ook in ons land steeds gewoner werden, bestonden er nog geen winkelwagentjes. Klanten namen bij de ingang een metalen winkelmandje. Dat vulde je met de door jou zelf uitgezochte producten en zette het op een uitsparing in het kassameubel. De caissière nam je boodschappen met haar linkerhand uit het mandje, sloeg ze met haar rechterhand aan op een ouderwets ratelende kassa, en schoof alles door zodat jij het in je boodschappentas kon doen.
Gewicht aan je arm
De hoeveelheid spullen die je kocht, hing niet alleen af van je behoeften, maar ook van de omvang van het mandje en het gewicht van de boodschappen. Met een paar flessen melk hingen er al snel kilo’s aan je arm te bungelen. Nog een kilootje piepers erbij, en de bloedtoevoer naar je onderarm werd afgesneden door het in je vlees snijdende hengsel van het mandje. Dan maar niet. Niks meer kopen, en snel naar de kassa!
De supermarkteigenaren kregen natuurlijk in de gaten dat een winkelmandje te klein en te onhandig was, om klanten te verleiden om meer te kopen. Meer kopen is meer omzet. Van meer word je alleen maar rijker. Dus zetten de winkeldirecteuren een groot formaat mand op wieltjes: het klassieke winkelwagentje was geboren. Je kon in het wagentje veel meer artikelen kwijt dan in een mand, en je hoefde de spullen niet meer te sjouwen.
Bij de kassa zette je de boodschappen op een lopende band, die door de caissière werden aangeslagen en op een volgende band werden gezet. Moeiteloos en vrijwel zonder tillen lag je aankoop klaar in een bak aan het einde van die lopende band. Van daaruit kon je de spullen in je boodschappentas pakken. Maar je kon ze ook terugdoen in het winkelwagentje, al dan niet in een uitgeklapt klapkratje, en het spul zo naar je auto rijden. Het wagentje kon je buiten achterlaten.
Het winkelwagentje is dus bedacht om jou zoveel mogelijk spullen met zo weinig mogelijk moeite te laten kopen. Probeer het karretje bij de super eens vanuit die gedachte te bekijken. Het is een lokkertje, dus! En wie gaat dat allemaal betalen? Jij! Als je het zo bekijkt, is het goeie oude winkelmandje een heel geschikte methode om minder uit te geven. De afgeknepen onderarm zegt jou heel direct: genoeg! Stoppen met kopen en nu naar de kassa!
Hippe mensen
Gelukkig staan ze er nog steeds: de winkelmandjes. Vooral voor hippe mensen die haast hebben en even snel een bakje magnetroneten willen kopen, maar niet een hele winkelwagen willen vullen. Gebruik eens bewust een mandje om te verhinderen dat je teveel koopt. Houd je aan je boodschappenlijstje en draag je aankopen zelf naar de kassa. Maak inkopen een lichamelijke inspanning. Koop wat je kunt tillen, en niet meer. En doe geen boodschappen met de auto, maar lopend of met de fiets. Zorg dat je elke kilo boodschappen VOELT. Wedden dat je minder koopt? Bingo, kassa! Jouw kassa!
Dan moet je natuurlijk niet zo’n sneaky sleurmandje nemen, dat er net uitziet alsof het een winkelmandje is, maar toch stiekem wieltjes heeft. Zo blijf je jezelf bedotten.
LEES MEER: Maak van tevoren ook altijd een boodschappenlijstje, en houd je eraan. Gegarandeerd dat je minder koopt:
http://www.dora-besparen.nl/tip-van-de-dag/winkel-met-een-lijstje/
Follow
