STORAGE IS EEN VERSPILLING VAN GELD

Vroeger waren ze zeldzaam: opslagruimten die je kunt huren om er je spullen tijdelijk in op te slaan. Tegenwoordig is er geen dorp zo klein, of je kunt er op het naastgelegen bedrijventerrein een ‘storage’ of ‘selfstorage’ huren. Er zijn bergruimtes zo groot als een enkele verhuisdoos, of zo groot als een gymzaal, ruim genoeg om er je hele huisraad in op te slaan.

Natuurlijk is storage handig als je nieuwe huis nog niet opgeleverd is, en je je oude woning al moet verlaten. Dan kun je je goeie goed een tijdje veilig opbergen. Maar veel opbergruimte wordt in 2018 gehuurd omdat alle gangkasten, de zolder en de schuur vol staan met spullen waarvan je niet meer weet waar je het moet laten. Een opslagruimte huren is tegenwoordig vooral een wanhoopsdaad.

Barbiepoppen

Wie opslag huurt om er zijn collectie Barbiepoppen, de oude maar nog goed werkende koelkast, de afgedankte tuinmeubelen, twintig jaargangen Voetbal International, en de leuke maar niet zo handige meubeltjes van oma in op te slaan, is eigenlijk al een stap te ver. Feitelijk zou je het niet zover moeten laten komen. Dat kun je op twee manieren bereiken:

  • geen onnodige spullen meer kopen
  • onnodige spullen die je al bezit, zoveel mogelijk uit je huis verwijderen

De Japanse opruimgoeroe Marie Kondo heeft een wereldwijde business opgebouwd rond het wegdoen van onnodige spullen. In haar boeken belooft ze haar volgelingen een schoon huis zonder rommel. Het recept lijkt simpel: behoud de dingen die je blij maken, en doe de rest weg. Helaas werkt het bij mensen niet zo, blijkt telkens weer.

Lezers van Kondo’s boeken doen in de media regelmatig verslag van hun onvermogen om genoeg weg te gooien om het huis weer opgeruimd en zonder rommel te krijgen. En eenmaal opgeruimd wordt het ook snel weer slonzig, als je er telkens nieuwe spullen bij blijft kopen. Zo beland je in een vicieuze cirkel: kopen en weggooien, weggooien en kopen, kopen en weggooien, enzovoort.

Apps

Er zijn tegenwoordig zelfs apps die ons moeten helpen ‘ontspullen’. Hier is het beproefde tante Dora ontspulrecept: tel tot tien als je iets wilt kopen. En tel tot twee als je iets wilt weggooien. Sta je in een leuke winkel en zie je iets dat je heel graag wilt hebben? Tel tot tien! Tel l-a-n-g-z-a-a-m tot tien, en als de koopimpuls er nog is, dan moet je het misschien kopen. Maar de kans is groot dat de aandrang dan al lang weg is.

Aan de andere kant: als je te lang nadenkt over weggooien, ga je duizend redenen bedenken waarom je iets zou moeten houden. Tel tot twee, dat is lang genoeg. En als je bang bent dat je per ongeluk iets weggooit dat je achteraf toch belangrijk blijkt te vinden? Zet het dan opzij om te worden verkocht.

Want je hoeft je goeie spullen niet meteen in de vuilnisbak te proppen. Je kunt een heleboel gewoon verkopen. Via Marktplaats, via een tafel bij MijnTafel, op een rommelmarkt of onder vrienden en bekenden. Als er dan nog wat over is, geef het dan weg in een weggeefwinkel of ruilhoek. Alles is beter dan een storage te moeten huren.

LEES MEER:   Over opruimen gesproken: die gratis kartonnen dozen zijn wel handig:

http://www.dora-besparen.nl/tip-van-de-dag/handig-die-gratis-kartonnen-dozen/

 

Dit vind je misschien ook leuk...

1 reactie

  1. Greet schreef:

    Mijn kinderen leerden het opruimen en bewaren spelenderwijs. Elk had een grote verhuisdoos, en elke grote schoolvakantie mochten ze daar spullen indoen die ze “voor altijd” wilden bewaren…maar…er zaten dan al spullen in van de jaren ervoor, en het moest in de doos passen. Dus moest er toch iets weg. Alles eruit dus, en samen met “de buit” van het afgelopen jaar begon het gepuzzel wat er in de bewaardoos mocht.
    Hele verhalen heb ik aangehoord, ik knikte wat, of schudde mijn hoofd, al naar gelang het verhaal…maar het beslissen moesten ze zelf doen. Het was een mooi tijdverdrijf in de grote vakantie, die altijd wel te lang was en teveel regendagen had.